Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Αναζητείται συμβατός δότης μυελού των οστών

Έκκληση για βοήθεια απευθύνουν οι γονείς του 6χρονου Γιάννη Μπούκλα, προκειμένου ο μικρούλης να καταφέρει να κερδίσει τη μάχη για τη ζωή του. Ο 6χρονος Γιάννης πάσχει από μεσογειακή αναιμία και κάθε είκοσι ημέρες κάνει μετάγγιση αίματος.
Ο μόνος τρόπος για την αντιμετώπιση της ασθένειάς του είναι η μεταμόσχευση μυελού των οστών, όμως κανένας από την οικογένεια του μικρούλη δεν είναι συμβατός δότης. Οι γονείς του απευθύνουν έκκληση σε όσους θέλουν και μπορούν να δώσουν αίμα, ώστε να βρεθεί δότης. Η διαδικασία είναι απλή και γίνεται στο τμήμα αιμοδοσίας του Νοσοκομείου της Ρόδου.
Η παιδίατρος Ντίνα Μαχαιρίδη μίλησε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης ΚΟΣΜΟΣ και εξήγησε πόσο απλή και ακίνδυνη είναι η διαδικασία, για να σωθεί το 6χρονο αγοράκι.

Έκκληση για τη σωτηρία ενός 6χρονου αγοριού


maxairidh doth from NewsKosmos.com on Vimeo.

Ρένα Διακίδη για τις διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Αν ήμουν ο Κουσουρνάς...

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΤΡΤΗ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Το «ναι» είναι μια γενναία απόφαση. Το «όχι» ακόμη γενναιότερη. Γι αυτό άλλωστε δεν είναι και τόσο … δημοφιλές.  Ο Στάθης Κουσουρνάς είπε «ναι» χωρίς δεύτερη σκέψη στον πρωθυπουργό. Ξέχασε τα «όχι» που έλεγε μόλις μια μέρα πριν. Η ευκολία της απάντησης απέδειξε ότι ήταν έτοιμος από καιρό. Κι ας έλεγε…
Κάποιοι είπαν - και ο ίδιος ο βουλευτής μεταξύ αυτών - ότι «η πρόταση του πρωθυπουργού είναι ιδιαιτέρως τιμητική, δεν γυρίζεις την πλάτη σε μια τέτοια πρόταση». Κάποιοι άλλοι κρύβονται πίσω από την κομματική νομιμοφροσύνη. Νομιμοφροσύνη απέναντι στον πρόεδρο ναι, να το δεχτώ. Στο κόμμα όχι. Γιατί κόμμα πια δεν υπάρχει. Κι ο κ. Κουσουρνάς, όπως και οι υπόλοιποι, με το «ναι» τους φρόντισαν για να απομειωθεί το κόμμα ακόμη περισσότερο. Το κατήργησαν! Με τη συγκατάθεσή τους καταργήθηκε στην πράξη κάθε έννοια εσωκομματικής δημοκρατίας!  Το αξιοπρόσεκτο είναι ότι κανένας δεν φαίνεται να ενοχλείται γι αυτό. Κανένας δεν επαναστατεί. Κανένας δεν παραιτείται. Της πολιτικής και της ιδεολογίας προέχουν οι καρέκλες και οι παραγοντισμοί. Η εξαργύρωση του «κομματικού πατριωτισμού» με θέσεις που παρεμπιπτόντως εξασφαλίζουν και ένα και δύο και τρεις και τέσσερις μισθούς σε κρατικοδίαιτες θέσεις. Για ιδεολογίες θα μιλάμε τώρα; Άλλωστε όπως είπε κι ο Ξυνίδης, αυτές μας τελείωσαν….
Αν ήμουν ο Κουσουρνάς, με τόσα χρόνια πορείας στο ΠΑΣΟΚ, θα με προβλημάτιζε αυτός ο ξεπεσμός. Αυτή η μετάλλαξη. Δεν θα ήθελα να γίνω ένα σκαλοπάτι για όλα αυτά, παρά το «τιμητικό» της πρότασης.

Τα «συν» και τα «πλην» της υποψηφιότητας Κουσουρνά

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΤΡΙΤΗ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Η επιλογή του Στάθη Κουσουρνά για το Δήμο έχει και θετικά και αρνητικά στοιχεία. Το θέμα είναι ποιά θα υπερισχύσουν καθ’ οδόν προς τις κάλπες του Νοεμβρίου.
Αναμφιβόλως στα θετικά είναι το «φωτοστέφανο» του επισήμου υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ κατ’ εντολή του ιδίου του πρωθυπουργού. Αυτό σημαίνει αυτομάτως συστράτευση όλου  - ή σχεδόν όλου -  του κομματικού μηχανισμού για την ενίσχυση της υποψηφιότητας του, διότι, κατά το κοινώς λεγόμενον, βασιλική η διαταγή και τα σκυλιά δεμένα.
Θετικό στοιχείο επίσης η παρουσία του για χρόνια στο β΄ βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης, που κατά κάποιον τρόπο μετριάζει την εντύπωση της επιστράτευσης ενός βουλευτή για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Ο κ. Κουσουρνάς έχει όμως να ξεπεράσει σημαντικούς σκοπέλους.
Το «φωτοστέφανο» της πρωθυπουργικής επιλογής  ξεθωριάζει  από τη δυσαρέσκεια της τοπικής κοινωνίας και κυρίως της βάσης του ΠΑΣΟΚ, που ήθελε η ίδια να επιλέξει τον υποψήφιό της και όχι να της επιβληθεί άνωθεν, έξω από κάθε διαδικασία.
Η αποδοχή της απόφασης Παπανδρέου από μέρους του, δεν μπορεί να πείσει την κοινή γνώμη με το επιχείρημα «δεν μπορείς να αρνηθείς στον πρωθυπουργό», όταν οι περισσότεροι από αυτούς που επιχείρησε να επιστρατεύσει ο πρωθυπουργός , αρνήθηκαν να υπακούσουν. Πολύ δε περισσότερο, όταν στην περίπτωση Κουσουρνά, η κοινή γνώμη αλλά και τα κομματικά στελέχη είδαν την ευκολία με την οποία και ο ίδιος απαξίωσε και αγνόησε τους συντρόφους του υποψηφίους που πήραν μέρος στην υποτιθέμενη διαδικασία, δεχόμενος με χαρακτηριστική ευκολία το ρόλο του «από μηχανής θεού».